ගොං ම තීරණ වලින් එකක්/ thinking part of bull as me

                                                            හීලෑ නෑති හිතට ටිකක් ඩයරිය බලන්න හිතුනා. ඒක ඇතුලේ තිබිලා කොල පාට කඩදාසියක්  බිම වැ‍ටුනා. ඒක ඇතුලේ තිබුනෙ හීලෑ නැති හිත ඒකාලේ පෙම් හසුනක ලියාපු කයියක්. ඒක බලලා අතීතෙ පැත්තෙ ටිකක් කරක් ගහලා එන්න හිත් පොජ්ජ මන්ද කොලා. මම පෙම් කොලා නේද ඉස්සර කියලා මතක් වෙද්දි හිතට ලැජ්ජත් හිතුනා. ඇත්තටම අපි අපිට ලස්සන නෙමේ ලස්සනයි කියලා සමාජයේ සම්මත කරපු කෙල්ලෙක් දාගත්තාම මාර කට්ටක් කනවා. ටිකක් හිතලා බලන්න මගෙම කෙල්ලව මං ඉස්සරාම වෙන කොල්ලො ටෝක් කරද්දි කොච්චර අව්ල් ද?  කෙල්ලට අව්ලක් යයි කියලා අපි සද්ද නොකර හිටිය කියමුකෝ. සමහර වෙලාවට මොකෙක් හරි අපේම එකෙක් මගෙන්ම ඒකි ගැන අහනවා, ඒකත් ඉවසුවා කියමුකෝ. පාරේ යද්දිත් මොකෙක් හරි පස්සෙන් එනවා කියලා ඒකි කියනවා.

                                                   කෙල්ලොත් මාරම ජාතියක්. උන් මාර කැමතියි තමන් ගේ වටිනාකමක් තියනවා කියලා කොල්ලට කියන්න. එහෙම නැත්තම් කොල්ල තමන්ට කොච්චර ආදරේද කියල ටෙස් කොරලා බලන්න. ඉතින් කියාපි  මොකෙක් හරි පස්සෙන් එනවා කියලා. ගොන් කොල්ලොත් ඉතින් කෙල ගන්නවා, අහක යන නෙලුම් කවි මටත් සෙට් වෙලා තියනවා. ඕක තමයි ඉතින් යොබ්බන මධය කියන්නෙ. ඔය කතාව හරියට තේරුම් කරන්න කියලා තමයි පෙම් හසුනට ඒ කවිය ලිව්වෙ... මොනවා කියනවද, ගත්ත ගොං ම තීරණ වලින් එකක් තමයි ඒ...

මගෙ මල වට රඟ දෙන බමරුන් දැක

හද උසි ගැන්වූ හැඩි දැඩි අත පය

නුවනේ ‍රැහැණින් බැඳ හකුලා ගෙන

සයනේ වැතිරී බලා හිදිමි මම

නුබෙන් මතුව වෙන හිතක් නොපැතු පින

ඇතිබව දන්නා බැවින් බියක් නැත

දනිමිය රොන් ගන්නටනම් බැරිබව

නිබේ සුවඳවත් දෙන්න එපා ළඳ

රඟනා බමරුන් වනසා දැමුමට

බොලඳ පෙම්වතෙකු නොවෙමිය කිසි දින

එනිසා මගෙ මල මගෙ හඳ විල මැද

පමණක් පිපිලා සුවඳ දියන් මට                     -හීලෑ නැති එකා-